
วัฒนธรรมดนตรีชาติพันธุ์สู่การประดิษฐ์สร้างสรรค์
ดนตรีร่วมสมัย : กรณีศึกษากลุ่มชาติพันธุ์ ม้ง ลีซู ลาหู่ ดาระอั้ง ปกาเกอะญอ
Ethnic Culture for Creative Invention Music Contemporary: Case Study, Hmong, Lisu, Lahu, Dara-Aung, Karen.
บทคัดย่อ
นักวิจัย : นิรุตร์ แก้วหล้า
การประดิษฐ์สร้างสรรค์ดนตรีร่วมสมัยเป็นการผสมผสานระหว่างดนตรีกลุ่มชาติพันธุ์ และดนตรีตะวันตกให้เกิดเป็นงานร่วมสมัย โดยแนวคิดการเรียบเรียง (Arranging) ในการประดิษฐ์สร้างสรรค์นี้โดยผสมผสานจังหวะของแต่ละบทเพลงซึ่งต้องทำการ ตัดต่อ แก้ไข ขยับ ยืด หด (Edit) เพื่อให้เสียงงานบันทึกภาคสนามของแต่ละบทเพลงสามารถลงตัวได้ อีกทั้งการประดิษฐ์คิดเรื่องการเคลื่อนที่คอร์ดให้เหมาะสมของแต่ละเพลง (Chord Progression) การออกแบบสังคีตลักษณ์ (Form) ขึ้นอยู่แล้วแต่บทเพลงทั้งนี้เกิดจากบทเพลงบางเพลงมีช่วงหยุดหายใจระหว่างบรรเลง จึงทำให้เกิดท่อนเพลง หรือบางครั้งดูที่ความเหมาะสมจากการเคลื่อนที่คอร์ดเป็นหลัก การออกแบบบันไดเสียง (Scale) หรือ โหมด หรือกลุ่มเสียงสำคัญ (Mode) ของแต่ละบทเพลงนั้นได้ออกแบบให้มีความเหมาะสมทั้งช่วงต้นเพลงอาจมีการเลียนบันไดเสียงของบทเพลงโดยใช้เครื่องดนตรีสากลในการนำเพลง หรือท่อนโซโลกลางบทเพลง เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ กลิ่นไอของบทเพลงนั้นๆ
